Köylü

Mersin Büyükşehir Belediye Meclisi tam bir oyuna döndü.

Ne oyunu?

Köy seyirlik oyunu!

*

Eğlence gırla.

Tartışma harala gürele.

İtiraz körcesine.

*

Üstelik…

Alınganlık dersen var…

Laf sokma dersen var…

İğneleme dersen var…

Yok yok!

*

Dün metro görüşmesi vardı.

Metro projesi için gereken para 3 milyar küsur TL, belediye başkanı bu parayı bulabilmek için borçlanma yetkisi istiyor…

Bir grup yetkiyi vermiyor.

Neden?

İşte…

Ne diyorlar?

Diyorlar ki…

“Sen hele bir kazmayı vur, para gerektikçe biz veririz!”

*

Köy seyirlik oyunu dedim ya…

Demem boş değil.

Hayatında hiç metro projesi ya da büyük inşaat süreçlerini incelememiş bir belediye meclisi üyesi profilini gördük dün.

Vizyonu 10 katlı apartmanla sınırlı.

Olmadı 15 katlı apartman…

“Hele müteahhit temeli  atsın, betonu döksün parayı veririm” diyen kasabalı gibiler.

İçlerinde beldelerde, ilçelerde belediye başkanlığı yapmışlar var.

Gördükleri, imza attıkları en büyük proje muhtemelen su sondajı vurdurmak.

“Hele vur. Elmas kırılmazsa, su çıkarsa paranı veririz” demeye alışmışlar.

Metro projesini de öyle sanıyorlar.

“Efendim siz başlayın metro inşaatına….”

“Eee?”

“Para lazım oldukça gelin, biz üç beş veririz!”

*

Belediye başkanı diyor ki…

“Krediler için önümü görmem lazım, planlama yapmam lazım, paranın kasama gireceğinden emin olmam lazım, metro inşaatı durmaya, beklemeye gelmez…”

Bunlar hala diyor ki…

“Sen başla, ihtiyacın oldukça gel, biz veririz.”

*

Sanırsın kendileri köy ağası…

Para isteyen köyün çobanı…

İşin nevi de köyün etrafında dolaşmak…

Para bittikçe, ihtiyaç duydukça gelecekmiş…

*

Mersin’in bir köy olmadığını, köy gibi yönetilemeyeceğini ne zaman anlayacak acaba bizim meclis üyeleri.

*

Sert mi oldu?

Köy seyirlik oyununda ne laflar edilir…

Benim bu dediğim ne ki?