Mersin; kendi ego ve çıkarları için, beceriksiz ve kıskançlara bırakılmayacak kadar değerli, güzel ve yaşanabilir bir şehrimizdir.
Şehirlerin gerçek severleri bir kenara çekilirse; arsızlar, hırsızlar, kaygısızlar ortada fink atmaya başlar.
Kimisi milletvekilliği için, kimisi bir sendikanın müdavimi olmak için, kimisi Belediye Başkanlığına kapak atmak için, kimisi de bir STK, Oda başkanlığını babadan miras kalmış sanarak, koltuğunun altında taşıması için…
Bazı oda başkanlarına bakıyoruz yıllardır aynı isim. Mesela, Talat Dinçer. Sanki tapulu malı gibi. Yok mu başka biri? Hacı Özkan tantunicilikten milletvekilliğine yükseldi. Yerine lokantacılar başkanı olarak oğlunu getirdi. Hadi yine Hacı Özkan halkın arasında dolaşmayı seviyor, halktan biri olduğunu unutmuyor diyelim. Başka kimse yok muydu da oğluna devretti.
Sabri Tekli, Sabit Yelkovan, Aziz Biricik, Abdullah Özdemir, Cihat Lokmanoğlu gibi oda ve birlik başkanları hep başkan. Kendilerine miras kalmış gibi.
Olacak iş mi?
Yok mu daha genç, dinamik, yönetişim bilgisine sahi biri? Pes doğrusu.
Erki, gücü eline geçiren padişahlığını da pekiştiriyor!
Siyasetçilerde de hep aynı.
Fikri Sağlar: Kendimizi bildik bileli hep milletvekili. Bu yetmezmiş gibi birde gözü daha yukarılarda. Parti başkanı da olmak istiyor, Büyükşehir Belediye Başkanı da. Hırs bir insanda aklın ve mantığın önüne geçince sınır, durak, adap unutuluveriyor. Bu memlekete ne yaptı derseniz, bence hiçbir şey. Sadece ezberlenmiş laflardan öteye gitmeyen vitrin çalışması.
İstemihan Talay: Yaşını başını almasına rağmen hala gözü yönetmekte. Büyükşehir adaylığı tartışılıyordu. Baş danışmanlığını öne sürüyordu. Allahtan tercih edilmedi. Yoksa yüksek performansıyla iki yılda birçok problemi çözen Vahap Seçer’in yerine gelseydi, vay Mersin’in haline diyecektik.
Birde Serdal Kuyucuoğlu var. Her Ticaret Odası seçiminde ortaya çıkar, aday olur ama başaramaz. Her seçimde belediye başkanlığına aday olur ama tercih edilmez. Nasıl olduysa milletvekili oldu. Bazen unutuyoruz, acaba vekillik yaptı mı diye. Çünkü gerçekten ne yaptığını, Mersin için hangi çabayı gösterdiğini pek görmedik. Seçimden seçime sahaya çıkan, boy gösteren ama önemsenmeyen bir kişilik. Topluma önderlik edebilecek bir vizyon yok. Hitabet yok, etkileyici ve büyüleyici özellik de yok. Yöneticilikte bir deneyim desen bilmiyoruz! Hala, ben de varım diyor. Sanki bu işleri başka yapacak yokmuş gibi davranmaları, insanın asabını daha çok bozuyor.